内心安详即大富之业
富不限于财物的富有,道德学问的修养是无形、无价的财富。虽不是有形的富有,其实是真正的富有。因为你拥有崇高的人格修养和自己内心的安详,这正是极富有的大业。孟子所说的贤者而后乐此,不贤者虽有此不乐的两句话,不但是一个国家的政权如此,即使一个家庭的兴衰,每一个人的成败,也都是如此。尽管是做了庞大的事业,拥..
富不限于财物的富有,道德学问的修养是无形、无价的财富。虽不是有形的富有,其实是真正的富有。因为你拥有崇高的人格修养和自己内心的安详,这正是极富有的大业。孟子所说的贤者而后乐此,不贤者虽有此不乐的两句话,不但是一个国家的政权如此,即使一个家庭的兴衰,每一个人的成败,也都是如此。尽管是做了庞大的事业,拥..
憨山大师双轮照禅人来参,且云将隐居山中,单究向上事,乞老人住山之法。因示之曰:古人住山,乃大舍身命处,殊非细事,专要善用其心。用心之法,单提向上一念,直须向佛祖不容处一着,立定脚跟。次则要将胸中一切知见言妙语杂毒,一齐吐却。次则识得本体了无一法,不可被妄想习气影子,发生种种境界,惑乱正念。次则要看本..
◎ 大 安不念旧恶,总有很多得罪过我们的人。特别是年纪大的人在历次运动斗争中被人家斗争过,被人家以各种权势横加在我自己的头上,往往人他就会结怨。这家伙这么害我,三十年河东,三十年河西,等我哪一天得势的时候,我要怎么怎么样--就要报复。这就是一种恨的心理,等机会来了要报复。那么菩萨不要这样,菩萨一定要用大..
◎ 俞明震野寺泉无源,名山僧必俗。不寻山外山,转受烟霞梏。灵峰十里遥,秋色满平麓。微闻钟磬音,寺门隐乔木。想望诸天高,步步入幽曲。僧遇无言时,松经劫后绿。苍然古图画,对此心神肃。独游取空象,人境两无触。偶然意所是,云山徒碌碌。曳杖出青冥,止观吾亦足。摘自《觚庵诗存》..
◎ 扎西拉姆多多有人尖刻的嘲讽你,你马上尖酸的回敬他。有人毫无理由的看不起你,你马上轻蔑的鄙视他。有人在你面前大肆炫耀,你马上加倍证明你更厉害。有人对你冷漠,你马上对他冷淡疏远。看,你讨厌的那些人,轻易就把你变成你自己最讨厌的样子。摘自《喃喃》..
同庾信答林法师客行七十岁,岁暮远徂征。塞云凝不解,陇水冻无声。君看日远近,为忖长安城。摄山栖霞寺山房夜坐简徐祭酒周尚书幷同游羣澡身事珠戒,非是学金丹。月磴时横枕,云崖宿解鞍。梵宇调心易,禅庭数息难。石涧水流静,山窗叶去寒。君思北阙驾,我惜东都冠。翻愁夜钟尽,同志不盘桓。摘自《先秦汉魏晋南北朝诗》..
贯 休一自古浮华能几几,逝波终日去滔滔。汉王废苑生秋草,吴主荒宫入夜涛。满屋黄金机不息,一头白发气犹高。岂知知足金仙子,霞外天香满毳袍。二如愚何止直如弦,只合深藏碧嶂前。但见山中常有雪,不知世上是何年。野人爱向庵前笑,赤玃频来袖畔眠。只有逍遥好知己,何须更问洞中天。三支公放鹤情相似,范泰论交趣不同。..
◎ 苏 轼清夜无尘,月色如银。酒斟时、须满十分。浮名浮利,虚苦劳神。叹隙中驹,石中火,梦中身。虽抱文章,开口谁亲。且陶陶、乐尽天真。几时归去,作个闲人。对一张琴,一壶酒,一溪云。摘自《唐诗宋词》
◎ 叶睿涵这是一个被修剪过的春天我们到宇宙去冒险你说每个人的日子都难挨在来不及流泪的时候一朵云就能堵得哑口无言生活治愈不了什么无非是在过于冷的时候挤出一些期待来期待在这泥泞的人间能等到一艘船靠岸
◎ 唐綦毋潜山头禅室挂僧衣,窗外无人溪鸟飞。黄昏半在下山路,却听钟声连翠微。【作者简介】綦毋潜(692-749),唐代诗人。字孝通,一作季通,荆南(今属湖北)人。他与王维、王昌龄、李颀、储光羲等人有交游,彼此有唱和。常写方外之情和山林孤寂之境,流露出追慕隐逸之意,诗风清秀而峭拔。《全唐诗》录存其诗一卷。【作..
◎ 王丹桂大道岂分贵贱,人人个个圆成。休教方寸万缘生。念念常归清静。达了这番消息,不须屈体劳形。灵台皎洁胜冰轮。照破无明种性。 摘自《赠平州菩萨堂刘僧》
作者:黎耀成双峰山下起禅音, 灵润桥畔渡众生。碧玉流上腾紫气,千年古柏飘祥云。定居传法,修身养性,农禅并重开新运。觉悟人生,奉献人生,春雨润物细无声。啊,一代禅风传古今,四祖佛光照乾坤。禅禅是温馨的花香,轻轻飘进你的心房。只要你用心感悟,生活洋溢芬芳。禅是甘甜的乳浆,点点滋润你的心房。只要你用心感悟..
马一浮养生须是学无生,谁谓无情异有情。高士形骸同土木,圣人志气本清明。何年百草头边见,终日孤峰顶上行。不识那伽常在定,空劳小雅补由庚。即事地载风霆气,江流日夜声。楼开云自入,花发眼初明。寂默支床卧,逍遥曳杖行。世人矜有取,谁肯学无生。..